Patron szkoły
Obecnie patronem szkoły jest Jędrzej Śniadecki, który od lat był patronem Zespołu Szkół ponadpodstawowych, w skład którego weszły Szkoły Specjalne.
Urodził się 30 XI 1768 w Żninie.
Po studiach w Szkole Głównej Koronnej w Krakowie i pobycie we Włoszech (u A. Volty) i w Szkocji (u J. Blacka) został 1797 powołany na katedrę chemii Wydziału Medycznego Szkoły Głównej Wileńskiej. W latach 1803–22 w katedrze chemii Cesarskiego Uniwersytetu Wileńskiego wykładał obowiązkowe dla wszystkich studentów 1. roku podstawy chemii (jego słuchaczami byli m.in. T. Zan i A. Mickiewicz). Wykłady, prowadzone w języku polskim, były oparte ściśle na terminologii i poglądach A. Lavoisiera — Śniadecki stworzył podstawy polskiej terminologii chemicznej. W 1800 wydał pierwszy polski podręcznik chemii lavoisierowskiej Początki chemii (termin „początki” oznaczał wówczas „podstawy”), w rozszerzonej formie wydany 1807 i 1816–17. Drugie ważne dzieło Jędrzeja Śniadeckiego, nowatorska praca Teoria jestestw organicznych (t. 1 1804, t. 2 1811), przełożona na języki niemiecki i francuski, była przez wiele lat podstawowym podręcznikiem fizjologii na uniwersytetach niemieckich.
Śniadecki miał opinię bardzo dobrego lekarza. W 1825 objął katedrę i klinikę medycyny terapeutycznej Uniwersytetu Wileńskiego i kierował nią do śmierci, od 1832 — jako placówką Akademii Medyko-Chirurgicznej (zajęcia prowadził w języku łacińskim, by chorzy nie rozumieli stawianej przy nich diagnozy). Od 1806 był 8-krotnie prezesem Towarzystwa Naukowego Lekarskiego. W wydawanym od 1805 „Dzienniku Wileńskim” zamieszczał artykuły na tematy lekarskie, a także filozoficzne i literackie, wśród nich nowatorskie 3-częściowe opracowanie O fizycznym wychowaniu dzieci.
Prace laboratoryjne
W laboratorium Śniadecki przeprowadzał analizy wód mineralnych, których stosowanie zalecał swoim pacjentom. W 1822 ogłosił wyniki analizy meteorytu, który spadł w powiecie rzeczyckim. W 1808, analizując rudę platyny, stwierdził istnienie nowego pierwiastka, który nazwał westem (vestium), jednak wykonana przez niego druga analiza odkrycia tego nie potwierdziła. W 1844 rosyjski chemik Carl Ernst Claus (Karl Klaus) wykrył w rudzie platyny nowy pierwiastek — ruten (ponieważ próbka analizowana przez Śniadeckiego zaginęła, nie można stwierdzić, czy to nie on był odkrywcą tego pierwiastka).
Ojciec polskiej chemii.
Chociaż Śniadecki nie miał wybitnych osiągnięć naukowych, wielu jego uczniów kierowało katedrami chemicznymi i medycznymi w Wilnie, Warszawie, Krakowie, Kijowie i Charkowie; w kierowanej przez niego klinice pracowało wielu lekarzy. Początki chemii były przez wiele lat najbardziej rozpowszechnionym polskim podręcznikiem, dlatego Śniadecki jest nazywany „ojcem chemii polskiej”.
Wspólnie z nauczycielami, uczniami oraz rodzicami podjęliśmy decyzję o tym, że w najbliższych latach Patronem Szkół Specjalnych w Pionkach będzie Maria Grzegorzewska.
Przez całe życie zawodowe walczyła o to, by zapewnić dzieciom z niepełnosprawnościami jak najlepsze warunki do rozwoju. Zakładała szkoły specjalne i kształciła nauczycieli.
W swojej pracy Grzegorzewska kierowała się mottem:
„Nie ma kaleki – jest człowiek”.
Życie i praca naukowa
Maria Grzegorzewska urodziła się 18 kwietnia 1888 r. w Wołuczy. Studiowała m.in. na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1913 r. wstąpiła na Międzynarodowy Fakultet Pedagogiczny w Brukseli. Kontynuację studiów uniemożliwił jej wybuch wojny. W 1916 r. uzyskała tytuł doktora filozofii na Sorbonie, a następnie podjęła pracę z osobami niepełnosprawnymi w jednej z paryskich szkół.
Po powrocie do Polski w 1919 r. rozpoczęła pracę w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, zajmując się sprawami szkolnictwa specjalnego. Zakładała szkoły specjalne, a także powołała kurs seminaryjny dla nauczycieli pracujących w tych placówkach. W roku 1922 przekształciła kurs w Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej i została jego dyrektorem. Funkcję tę pełniła do końca życia.
W latach 1930-1935 kierowała Państwowym Instytutem Nauczycielskim. W latach 1958-1960 była profesorem w Katedrze Pedagogiki Specjalnej UW. Była to pierwsza uniwersytecka katedra pedagogiki specjalnej w Polsce.
Twórczość i publikacje
Od 1924 r. aż do ostatnich dni swego życia redagowała czasopismo „Szkoła Specjalna”.
Pozostawiła po sobie znaczny dorobek, m.in. skrypty wykładów z zakresu pedagogiki specjalnej, badania dotyczące osób niewidomych i głuchoniewidomych. Jest autorką m.in. takich publikacji jak: „Psychologia niewidomych”, „Listy do młodego nauczyciela”, „Pedagogika lecznicza. Skrypt wykładów”, „Głuchociemni”, „Analiza zjawiska kompensacji u głuchych i niewidomych”.
Źródło:https://www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/maria-grzegorzewska-patronka-roku-2022
